Ήδη από τον 15ο αιώνα , ξεκίνησαν οι πρώτες προσπάθειες εφεύρεσης ακουστικών βαρηκοΐας .Οι ηλικιωμένοι συνήθως, όταν δεν ακούνε βάζουν την παλάμη τους πίσω από το αυτί τραβώντας το πτερύγιο προς τα έξω.Τα παλιά τα χρόνια, βάζανε κοντά στα αυτιά τους ένα κοχύλι ή χρησιμοποιούσαν και ένα χωνί. Το 1550, έγινε η πρώτη περιγραφή της αγωγιμότητας των οστών, από τον Λομβάρδο γιατρό, Τζερολάμο Καρντάνο . Τα κόκαλα και κοκαλάκια μέσα στο αυτί διευκολύνουν το πέρασμα του ήχου. Οκτώ χρόνια αργότερα (1558), ο Ναπολιτάνος Ιωάννης Βαπτιστής ντε λα Πόρτα (1535 - 1615) περιέγραψε σε σύγγραμμά του, τα πρώτα βοηθήματα ακοής. Τα βοηθήματα ήταν ξύλινα σε σχήμα αυτιών ζώων, τα οποία είχαν οξεία ακοή.
Ο Γκράχαμ Μπελ (1847-1922), ο εφευρέτης του τηλεφώνου, από το 1872, κυρίως ασχολήθηκε με την εκπαίδευση κωφών και προσπάθησε να βρει τη συσκευή ή το μέσο με το οποίο θα μπορούσε να βελτιώσει την ακοή. Από το 1886, ο εφευρέτης Τόμας Έντισον είχε παρουσιάσει τον πομπό άνθρακα, που μετατρέπει τον ήχο σε ηλεκτρικά σήματα και του επιτρέπει να ταξιδεύει μέσα από καλώδια και στη συνέχεια να μετατρέπεται πάλι σε ήχο.Το 1898, εμφανίστηκαν στο εμπόριο τα πρώτα ακουστικά βαρηκοΐας με άνθρακα, ενώ, τον επόμενο χρόνο (1899), ο Miller Reese Hutchison απέκτησε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ακουστικό με μικρόφωνο άνθρακα και πομπό που λειτουργούσε με μπαταρία.Ο Miller μαζί με τον J. Wilson δημιούργησαν μια εταιρεία και λάνσαραν τα πρώτα πρακτικά ακουστικά βαρηκοΐας.
Το 1952 έγινε η επανάσταση στα βοηθήματα ακοής, με υβρίδια που χρησιμοποιούσαν δύο λυχνίες κενού και ένα τρανζίστορ. Με τη πάροδο του χρόνου, τα ακουστικά άρχισαν να μικραίνουν. Στην αρχή τα αακουστικά «κρύβονταν» πίσω από το αφτί και στη συνέχεια μέσα σ’ αυτό. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, ξεκίνησε η εποχή των ψηφιακών ακουστικών. Σήμερα πλέον υπάρχουν και τα «ακουστικά – ψείρες», τα οποία είναι αθέατα, αξιόπιστα και περιζήτητα.
Ο Γκράχαμ Μπελ (1847-1922), ο εφευρέτης του τηλεφώνου, από το 1872, κυρίως ασχολήθηκε με την εκπαίδευση κωφών και προσπάθησε να βρει τη συσκευή ή το μέσο με το οποίο θα μπορούσε να βελτιώσει την ακοή. Από το 1886, ο εφευρέτης Τόμας Έντισον είχε παρουσιάσει τον πομπό άνθρακα, που μετατρέπει τον ήχο σε ηλεκτρικά σήματα και του επιτρέπει να ταξιδεύει μέσα από καλώδια και στη συνέχεια να μετατρέπεται πάλι σε ήχο.Το 1898, εμφανίστηκαν στο εμπόριο τα πρώτα ακουστικά βαρηκοΐας με άνθρακα, ενώ, τον επόμενο χρόνο (1899), ο Miller Reese Hutchison απέκτησε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ακουστικό με μικρόφωνο άνθρακα και πομπό που λειτουργούσε με μπαταρία.Ο Miller μαζί με τον J. Wilson δημιούργησαν μια εταιρεία και λάνσαραν τα πρώτα πρακτικά ακουστικά βαρηκοΐας.
Το 1952 έγινε η επανάσταση στα βοηθήματα ακοής, με υβρίδια που χρησιμοποιούσαν δύο λυχνίες κενού και ένα τρανζίστορ. Με τη πάροδο του χρόνου, τα ακουστικά άρχισαν να μικραίνουν. Στην αρχή τα αακουστικά «κρύβονταν» πίσω από το αφτί και στη συνέχεια μέσα σ’ αυτό. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, ξεκίνησε η εποχή των ψηφιακών ακουστικών. Σήμερα πλέον υπάρχουν και τα «ακουστικά – ψείρες», τα οποία είναι αθέατα, αξιόπιστα και περιζήτητα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου